Bazen o kahkahaları hayranlıkla seyrederken
Hangi mutluluğun penceresinde olduğumuzu fark etmeyiz.
Siyah eşarplar
Veya gri gökyüzü
Ayrılığın mahrem yerlerini okşarken
Zevk alanın kendimiz olduğunu düşünürüz.
Bu yüzden aptalız.
Etrafında daireler çizdiğimiz koku,
Ciğerlerimize tecavüz eder,
Görmeyiz.
Kısacası bizler,
Denizin rengine aşıgız
Çünkü hiç birimiz dibini görmedik.
Saygılarımla,
Barzonunbiri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder